www.admwlodek.fora.pl

adm.00

Pytania z prawa gospodarczego z 2009 r. (trzeba je tylko opracować i się nauczyć, bo mogą trafić podobne)
I grupa
1. Nadzór bankowy
2. Izby gospodarcze
3. Kontrola przedsiębiorcy
4. Pojęcie i istota gospodarki komunalnej
5. Wpis do KRS
6. Konstytucyjne zasady ograniczenia wolności gospodarczej

II grupa
1. Pojęcie przedsiębiorcy i przedsiębiorstwa
2. Koncesja
3. Praktyki ograniczające konkurencję
4. Ograniczenia w działalności gospodarczej jednostek samorządu terytorialnego
5. Bank jako podmiot zaufania publicznego
6. Samorząd zawodowy

adm.00

gr. 1
2. Izba gospodarcza jest organizacją samorządu gospodarczego, reprezentującą interesy gospodarcze zrzeszonych w niej podmiotów w zakresie ich działalności wytwórczej, handlowej, budowlanej lub usługowej, w szczególności wobec organów państwowych.
Członkiem Izby może być każdy podmiot prowadzący działalność gospodarczą oprócz osób fizycznych.
Izba gospodarcza może być utworzona, jeżeli taką inicjatywę podejmie co najmniej 50 podmiotów prowadzących działalność gospodarczą na obszarze obejmującym obszar województwa. a gdy terytorialny zakres działania izby będzie przekraczać obszar województwa, liczba założycieli powinna wynosić co najmniej 100. Izby podlegają wpisowi do Krajowego Rejestru Sądowego i podlegają Krajowej Izbie Gospodarczej w Warszawie.
Izby gospodarcze kształtują i upowszechniają zasady etyki w działalności gospodarczej, w szczególności opracowują i doskonalą normy rzetelnego postępowania w obrocie gospodarczym.
Izba gospodarcza w szczególności może:
1) przyczyniać się do tworzenia warunków rozwoju życia gospodarczego
2) popierać rozwój kształcenia zawodowego,
3) wspierać naukę zawodu w zakładach pracy oraz doskonalenie zawodowe pracowników,

3. Kontrola przedsiębiorcy
Czynności kontrolne mogą być wykonywane przez pracowników organów kontroli po okazaniu legitymacji służbowej upoważniającej do wykonywania takich czynności oraz po doręczeniu upoważnienia do przeprowadzenia kontroli działalności, chyba że przepisy szczególne przewidują możliwość przeprowadzenia kontroli po okazaniu legitymacji. W takim przypadku upoważnienie doręcza się przedsiębiorcy w terminie określonym w tych przepisach. kontrola może być wykonywane przez osoby niebędące pracownikami organu kontroli. Zmiana osób upoważnionych do wykonania kontroli wymaga każdorazowo wydania odrębnego upoważnienia..
Upoważnienie do kontroli zawiera :
- wskazanie podstawy prawnej;
- oznaczenie organu kontroli;
- datę i miejsce wystawienia;
- imię i nazwisko pracownika i uprawnionego do wykonania kontroli oraz numer jego legitymacji służbowej;
- firmę przedsiębiorcy objętego kontrolą; określenie zakresu przedmiotowego kontroli; wskazanie daty rozpoczęcia i przewidywanego terminu zakończenia kontroli;
- podpis osoby udzielającej upoważnienia z podaniem zajmowanego stanowiska lub funkcji;
pouczenie o prawach i obowiązkach kontrolowanego przedsiębiorcy.
Zakres kontroli nie może wykraczać poza zakres wskazany w upoważnieniu. Przedsiębiorca zobowiązany jest prowadzić i przechowywać książkę kontroli oraz upoważnienia i protokoły kontroli, a także udostępniać je na żądanie organu kontroli.
Książka kontroli zawiera wpisy które obejmują:
- oznaczenie organu kontroli ;oznaczenie upoważnienia do kontroli;
- zakres przedmiotowy przeprowadzonej kontroli; daty podjęcia i zakończenia kontroli;
- zalecenia pokontrolne oraz określenie zastosowanych środków pokontrolnych.
Przedsiębiorca musi dokonywać w książce kontroli wpisu informującego o wykonaniu zaleceń pokontrolnych bądź wpisu o ich uchyleniu przez organ kontroli lub jego organ nadrzędny albo sąd administracyjny.
W skali roku maksymalny okres kontroli
obejmuje mikro przedsiębiorstwa, małe i średnie przedsiębiorstwa – 4 tygodnie ; pozostałe przedsiębiorstwa 8 tygodni
Od tych zasad są wyjątki:
jeżeli przedsiębiorca dopuścił się przestępstwa; jeżeli działalność zagraża zdrowiu i życiu

4. Gospodarka komunalna / wspólnotowa/ - ustawa z dnia 20 grudnia 1996r. pojęcie to używane jest dla prawidłowej działalności gospodarczej przez wspólnoty samorządowe . Istotą działalności jest wykonywanie zadań własnych w celu zaspokojenia zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej. Celem jest bieżące i nieprzerwalne zaspokajanie zbiorowych potrzeb ludności w drodze świadczenia usług powszechnie dostępnych. Gospodarka komunalna może być prowadzona przez gminę w szczególności w formach: zakładu budżetowego lub spółek prawa handlowego.
Gospodarka komunalna swoim zakresem obejmuje:
- gospodarkę gmin,
- gospodarkę powiatów,
gospodarkę województw (woj. Samorządowe)
Organami gminy są:
1) rada gminy,
2) wójt (burmistrz, prezydent miasta
Gospodarka komunalna może być prowadzona przez jednostki samorządu terytorialnego lub spółki prawa handlowego. Jeżeli gmina nie radzi sobie z jakimś zadaniem może powierzyć wykonywanie zadań z zakresu gospodarki komunalnej osobom fizycznym, osobom prawnym lub jednostkom organizacyjnym nie posiadającym osobowości prawnej, zawierać porozumienie z inna gmina np. na świadczenie usług, utylizacji śmieci z zachowaniem przepisów o zmówieniach publicznych. Jeżeli do prowadzenia danego rodzaju działalności na podstawie innych ustaw wymagane jest uzyskanie zezwolenia, gmina może powierzyć wykonywanie zadań wyłącznie podmiotowi posiadającemu wymagane zezwolenie.

gr. 2
6. Samorząd zawodowy art. 17 ust 1 konstytucji RP dopuszcza tworzenie samorządów zawodowych w drodze ustawy, jako podmiotów reprezentujących osoby wykonujące zawód zaufania publicznego. Osoby wykonujące zawód zaufania publicznego - te osoby które mają kwalifikacje nadane przez organy państwowe ,które mają nieskazitelny charakter i którym powierzamy swoje dobra osobiste.
Z Konstytucji wynika, że samorząd zawodowy ma do spełnienia dwa podstawowe zadania:
- reprezentowanie osób wykonujących zawód zaufania publicznego,
- sprawowanie pieczy nad należytym wykonywaniem tego zawodu w granicach interesu publicznego i dla jego ochrony.
Cechy samorządu zawodowego:
1. Przynależność osób wykonujących pewne zawody do danego samorządu zawodowego jest obowiązkowa.
2. Samorządy zawodowe są niezależne i podlegają tylko ustawom.
3. Samorządy zawodowe zawsze nadzorują sposób wykonywania danego zawodu, dysponując uprawnieniami o charakterze władczym, w tym uprawnieniami dyscyplinarnymi wykonywanymi poprzez samorządowe sądy dyscyplinarne.
4. Pełnią też istotną rolę w dopuszczaniu chętnych do wykonywania danego zawodu.
5. Zrzeszenia zawodowe podlegają wpisowi do rejestru stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz publicznych zakładów opieki zdrowotnej we właściwych dla ich siedziby sądach rejestracyjnych. Z chwilą wpisania do ww. rejestru organizacje te uzyskują osobowość prawną.
Samorząd zawodowy możemy podzielić na cztery naczelne grupy:
- rolników,
- zawody medyczne,
- zawody prawnicze,
- pozostałe zawody.

Slonko

Wielkie dzięki,że w końcu ktoś się podzielił materiałami bo nasza grupa jest mało zgrana każdy sobie i w tajemnicy,a przed nami jest jeszcze sporo.

Daga

gr. 1
1. Komisja Nadzoru Bankowego (KNB) - instytucja sprawująca nadzór nad działalnością polskich banków od 1 stycznia 1998 r. do 31 grudnia 2007 r. Organem wykonawczym Komisji był Generalny Inspektorat Nadzoru Bankowego działający w strukturze Narodowego Banku Polskiego. Komisja została powołana 29 sierpnia 1997 r. kiedy sejm uchwalił ustawy: prawo bankowe i o Narodowym Banku Polskim. Przejęła ona wcześniejsze kompetencje Narodowego Banku Polskiego i prezesa NBP. Od 1 stycznia 2008 kompetencje Komisji Nadzoru Bankowego przejęła Komisja Nadzoru Finansowego.
Zadania Komisji
- Określanie zasad działania banków zapewniających bezpieczeństwo środków pieniężnych zgromadzonych przez klientów w bankach
- Nadzorowanie banków w zakresie przestrzegania ustaw, statutu i innych przepisów prawa oraz obowiązujących je norm finansowych
- Dokonywanie okresowych ocen stanu ekonomicznego banków i przedstawianie ich Radzie Polityki Pieniężnej oraz wpływu polityki pieniężnej, podatkowej i nadzorczej na ich rozwój
- Opiniowanie zasad organizacji nadzoru bankowego i ustalanie trybu jego wykonywania

2. Izba gospodarcza jest organizacją samorządu gospodarczego, reprezentującą interesy gospodarcze zrzeszonych w niej podmiotów w zakresie ich działalności wytwórczej, handlowej, budowlanej lub usługowej, w szczególności wobec organów państwowych.
Członkiem Izby może być każdy podmiot prowadzący działalność gospodarczą oprócz osób fizycznych.
Izba gospodarcza może być utworzona, jeżeli taką inicjatywę podejmie co najmniej 50 podmiotów prowadzących działalność gospodarczą na obszarze obejmującym obszar województwa. a gdy terytorialny zakres działania izby będzie przekraczać obszar województwa, liczba założycieli powinna wynosić co najmniej 100. Izby podlegają wpisowi do Krajowego Rejestru Sądowego i podlegają Krajowej Izbie Gospodarczej w Warszawie.
Izby gospodarcze kształtują i upowszechniają zasady etyki w działalności gospodarczej, w szczególności opracowują i doskonalą normy rzetelnego postępowania w obrocie gospodarczym.
Izba gospodarcza w szczególności może:
1) przyczyniać się do tworzenia warunków rozwoju życia gospodarczego
2) popierać rozwój kształcenia zawodowego,
3) wspierać naukę zawodu w zakładach pracy oraz doskonalenie zawodowe pracowników,

3. Kontrola przedsiębiorcy
Czynności kontrolne mogą być wykonywane przez pracowników organów kontroli po okazaniu legitymacji służbowej upoważniającej do wykonywania takich czynności oraz po doręczeniu upoważnienia do przeprowadzenia kontroli działalności, chyba że przepisy szczególne przewidują możliwość przeprowadzenia kontroli po okazaniu legitymacji. W takim przypadku upoważnienie doręcza się przedsiębiorcy w terminie określonym w tych przepisach. kontrola może być wykonywane przez osoby niebędące pracownikami organu kontroli. Zmiana osób upoważnionych do wykonania kontroli wymaga każdorazowo wydania odrębnego upoważnienia..
Upoważnienie do kontroli zawiera :
- wskazanie podstawy prawnej;
- oznaczenie organu kontroli;
- datę i miejsce wystawienia;
- imię i nazwisko pracownika i uprawnionego do wykonania kontroli oraz numer jego legitymacji służbowej;
- firmę przedsiębiorcy objętego kontrolą; określenie zakresu przedmiotowego kontroli; wskazanie daty rozpoczęcia i przewidywanego terminu zakończenia kontroli;
- podpis osoby udzielającej upoważnienia z podaniem zajmowanego stanowiska lub funkcji;
pouczenie o prawach i obowiązkach kontrolowanego przedsiębiorcy.
Zakres kontroli nie może wykraczać poza zakres wskazany w upoważnieniu. Przedsiębiorca zobowiązany jest prowadzić i przechowywać książkę kontroli oraz upoważnienia i protokoły kontroli, a także udostępniać je na żądanie organu kontroli.
Książka kontroli zawiera wpisy które obejmują:
- oznaczenie organu kontroli ;oznaczenie upoważnienia do kontroli;
- zakres przedmiotowy przeprowadzonej kontroli; daty podjęcia i zakończenia kontroli;
- zalecenia pokontrolne oraz określenie zastosowanych środków pokontrolnych.
Przedsiębiorca musi dokonywać w książce kontroli wpisu informującego o wykonaniu zaleceń pokontrolnych bądź wpisu o ich uchyleniu przez organ kontroli lub jego organ nadrzędny albo sąd administracyjny.
W skali roku maksymalny okres kontroli
obejmuje mikro przedsiębiorstwa, małe i średnie przedsiębiorstwa – 4 tygodnie ; pozostałe przedsiębiorstwa 8 tygodni
Od tych zasad są wyjątki:
jeżeli przedsiębiorca dopuścił się przestępstwa; jeżeli działalność zagraża zdrowiu i życiu

4. Gospodarka komunalna / wspólnotowa/ - ustawa z dnia 20 grudnia 1996r. pojęcie to używane jest dla prawidłowej działalności gospodarczej przez wspólnoty samorządowe . Istotą działalności jest wykonywanie zadań własnych w celu zaspokojenia zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej. Celem jest bieżące i nieprzerwalne zaspokajanie zbiorowych potrzeb ludności w drodze świadczenia usług powszechnie dostępnych. Gospodarka komunalna może być prowadzona przez gminę w szczególności w formach: zakładu budżetowego lub spółek prawa handlowego.
Gospodarka komunalna swoim zakresem obejmuje:
- gospodarkę gmin,
- gospodarkę powiatów,
gospodarkę województw (woj. Samorządowe)
Organami gminy są:
1) rada gminy,
2) wójt (burmistrz, prezydent miasta
Gospodarka komunalna może być prowadzona przez jednostki samorządu terytorialnego lub spółki prawa handlowego. Jeżeli gmina nie radzi sobie z jakimś zadaniem może powierzyć wykonywanie zadań z zakresu gospodarki komunalnej osobom fizycznym, osobom prawnym lub jednostkom organizacyjnym nie posiadającym osobowości prawnej, zawierać porozumienie z inna gmina np. na świadczenie usług, utylizacji śmieci z zachowaniem przepisów o zmówieniach publicznych. Jeżeli do prowadzenia danego rodzaju działalności na podstawie innych ustaw wymagane jest uzyskanie zezwolenia, gmina może powierzyć wykonywanie zadań wyłącznie podmiotowi posiadającemu wymagane zezwolenie.

5.Wpis do KRS - rejestr obejmuje podmioty, na które przepisy ustaw nakładają obowiązek uzyskania wpisu do tego Rejestru. Rejestr składa się z rejestru przedsiębiorców, rejestru stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz publicznych zakładów opieki zdrowotnej oraz rejestru dłużników niewypłacalnych. Wpis do Rejestru jest dokonywany na wniosek. Istnieje jednak i taka możliwość, że przepis szczególny będzie przewidywał dokonanie wpisu z urzędu. Wnioski muszą być składane na urzędowych formularzach wraz z wymaganą opłatą sądową oraz opłatą za ogłoszenie w Monitorze Sądowym i Gospodarczym. Urzędowe formularze udostępniane są w sądach i gminach, z tym, że w gminach są udostępniane formularze wniosków umożliwiających rejestrację spółek jawnych. Postępowanie przed sądem rejestrowym, które zostaje zainicjowane poprzez wniesienie wniosku o wpis do KRS przebiega zgodnie z przepisami kodeksu postępowania cywilnego o postępowaniu nieprocesowym (konkretnie przepisów o postępowaniu rejestrowym).
6. Wolność gospodarcza to swoboda podejmowania działalności gospodarczej, wolna od ingerencji państwa. Jest pochodną wolności człowieka i prowadzi do powstrzymania się państwa od ingerowania w tę autonomię w sposób, który zaprzeczałby istnieniu praw i wolności obywateli w gospodarce. Tym samym, wolność gospodarcza jest dla gospodarującego obywatela gwarancją autonomii jego woli, stosunków konkurencji i porządku gospodarczego. Zasada wolności gospodarczej została wyrażona w artykule 20. Konstytucji RP jako jeden z elementów społecznej gospodarki rynkowej. Wolność gospodarcza przysługuje każdemu na równych prawach, co oznacza, że każdy ma prawo podjąć działalność gospodarczą, jeśli tylko posiada ku temu odpowiednie środki finansowe i jest gotów ponieść ryzyko. Ograniczenie wolności działalności gospodarczej jest dopuszczalne tylko w drodze ustawy i tylko ze względu na ważny interes publiczny (art.22 Konstytucji RP). Ograniczenie takie dotyczy na przykład posłów i senatorów, którzy nie mogą prowadzić działalności gospodarczej z osiąganiem korzyści z majątku Skarbu Państwa lub samorządu terytorialnego, ani nabywać tego majątku (art.107 Konstytucji RP)

gr. 2
1. Przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna, o której mowa w np. 33 1 § 1, prowadząca we własnym imieniu działalność gospodarczą lub zawodową.
Przedsiębiorstwo (lub inaczej jednostka gospodarcza) - wyodrębniona prawnie, organizacyjnie i ekonomicznie jednostka, prowadząca działalność gospodarczą. Najczęściej definiowanym celem działalności przedsiębiorstwa jest osiąganie zysku lub zaspokajanie potrzeb konsumentów. W jego skład mogą wchodzić mniej lub bardziej odrębne jednostki gospodarcze, nazywane zakładami. Nieco inne znaczenie ma przedsiębiorstwo w języku prawnym. Przedsiębiorstwo posiada samodzielność ekonomiczną. Może również, lecz nie musi, posiadać osobowość prawną. Potocznie przedsiębiorstwo określa się również jako "firmę", jednak słowo to ma inne znaczenie prawne.
2. Koncesja - jest to akt administracyjny wydawany przez organ koncesyjny. Akt ten upoważnia koncesjonariusza do prowadzenia ściśle określonej działalności gospodarczej. Koncesjonowanie wprowadza się w przypadku działalności, które mają szczególne znaczenie ze względu na bezpieczeństwo państwa lub obywateli albo inny ważny interes publiczny. Koncesja jest przejawem reglamentacji działalności gospodarczej dokonywanej przez państwo. Wyraża ona akt zgody władz publicznych na podjęcie i prowadzenie działalności przez określonego przedsiębiorcę. Zawiera w sobie cechy pozwolenia, a zarazem różni się od niego tym że jest udzielana w pewnym tylko zakresie działalności gospodarczej.
Za klasyczny model koncesji uznaje się konstrukcje prawną powstałą we Francji (wraz z modyfikacjami wykształconymi przez naukę niemiecką). Modelowy (uznawany do dzisiaj za klasyczny) schemat koncesji charakteryzuje się następującymi cechami:
- Koncesja jest najczęściej udzielana w takich sferach działalności, które uprzednio były objęte monopolem ze strony państwa. Monopol ten mógł wynikać z przepisów prawa, lub być tzw. monopolem faktycznym gdy pewne zachowania uznawano za tak istotne ze względu na interes państwa i potrzeby obywateli, że jedynie państwo mogło zapewnić je na pożądanym poziomie (tzw. service public fr.). Udzielenie jednostce koncesji powodowało tym samym przełamanie monopolu i przekazanie podmiotowi prywatnemu praw, które przysługiwały uprzednio wyłącznie samemu państwu. W koncesjach klasycznych przyznawano uprawnienia koncesyjnego jedynie względem dóbr publicznych, nie udzielano natomiast uprawnień w zakresie tzw. majątku skarbowego (w stosunku do niego posługiwano się instrumentami prawa prywatnego)
- Koncesjonariuszom przyznawano zazwyczaj wyłączność w odniesieniu do prowadzonej działalności (miało to polepszyć sytuację ekonomiczną koncesjonariusza i umożliwić mu osiągnięcie zysków)
- Wykonując wynikające z koncesji uprawnienia koncesjonariusz nie tylko prowadzi określona działalność gospodarczą, ale równocześnie realizuje pewne, ściśle określone, zadania publiczne. Koncesja upoważniała podmiot prywatny do działania w obrębie sfery administracji publicznej. Przekazywano wówczas koncesjonariuszowi cząstkę władzy administracyjnej aby wykonywał on ją w jego imieniu (związane to było z tym że prowadził on działalność społecznie użyteczną zaspokajając podstawowe potrzeby bytowe społeczeństwa. Uprawnienia władcze dawały możliwość stosowania tych samych środków, które były dostępne administracji. W ten sposób koncesjonariusz stawał się podmiotemwładztwa administracyjnego, nie tylko zaspokajał on swój interes, ale również zobowiązany był również pełnić funkcje publiczne.
- Na koncesjonariusza nakładano zazwyczaj szereg specyficznych obowiązków. Obciążenia te miały gwarantować wykonywanie spoczywających na podmiocie zadań gospodarczych na odpowiednim poziomie. Jednocześnie organy koncesyjne sprawowały wnikliwy nadzór nad przestrzeganiem przez koncesjonariusza wszystkich obowiązków i powinności.
- Koncesje są kontraktami długoterminowymi

5. Podstawowym powodem dla uznawania banków za instytucje zaufania publicznego jest fakt prowadzenia przez nie działalności depozytowej, polegającej na przyjmowaniu od klientów wkładów pieniężnych. Pozostawiając w banku jakąś część swojego majątku chcemy mieć pewność co do tego, że środki te będą bezpieczne. Dlatego też oczekujemy od banków zachowania najwyższych standardów odnośnie staranności przy wykonywaniu powierzonych im zadań. I to zarówno przy powierzaniu bankom swoich pieniędzy, jak i w zakresie kompetentnej obsługi klienta, jasnej i rzetelnej informacji o warunkach kredytu, zachowania w tajemnicy informacji o stanie rachunków oraz współpracy w razie zaistnienia ewentualnych problemów.
Źródłem zaufania do banków, jako instytucji zaufania publicznego, są przede wszystkim szczególne uregulowania prawne, mające z jednej strony zapewnić ostrożne prowadzenie działalności, z drugiej zaś przewidujące surowe zasady odpowiedzialności w razie niespełnienia stawianych przez prawo wymogów. Podstawowe znaczenie ma w tym względzie nadzór nad bankami sprawowany przez Komisję Nadzoru Bankowego. Głównym zadaniem KNB jest bowiem zapewnienie stabilności sektora bankowego poprzez licencjonowanie działalności bankowej i stałą analizę kondycji sektora bankowego w Polsce.
Publiczne zaufanie do banków opiera się jednak również na innych elementach ich działalności. W szczególności na obowiązku zachowania tajemnicy bankowej, rzetelnego informowania o warunkach umów zawieranych z konsumentami, rygorystycznego przestrzegania przepisów dotyczących rezerw finansowych i innych, wynikających ze szczególnych przepisów prawa

6. Samorząd zawodowy art. 17 ust 1 konstytucji RP dopuszcza tworzenie samorządów zawodowych w drodze ustawy, jako podmiotów reprezentujących osoby wykonujące zawód zaufania publicznego. Osoby wykonujące zawód zaufania publicznego - te osoby które mają kwalifikacje nadane przez organy państwowe ,które mają nieskazitelny charakter i którym powierzamy swoje dobra osobiste.
Z Konstytucji wynika, że samorząd zawodowy ma do spełnienia dwa podstawowe zadania:
- reprezentowanie osób wykonujących zawód zaufania publicznego,
- sprawowanie pieczy nad należytym wykonywaniem tego zawodu w granicach interesu publicznego i dla jego ochrony.
Cechy samorządu zawodowego:
1. Przynależność osób wykonujących pewne zawody do danego samorządu zawodowego jest obowiązkowa.
2. Samorządy zawodowe są niezależne i podlegają tylko ustawom.
3. Samorządy zawodowe zawsze nadzorują sposób wykonywania danego zawodu, dysponując uprawnieniami o charakterze władczym, w tym uprawnieniami dyscyplinarnymi wykonywanymi poprzez samorządowe sądy dyscyplinarne.
4. Pełnią też istotną rolę w dopuszczaniu chętnych do wykonywania danego zawodu.
5. Zrzeszenia zawodowe podlegają wpisowi do rejestru stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz publicznych zakładów opieki zdrowotnej we właściwych dla ich siedziby sądach rejestracyjnych. Z chwilą wpisania do ww. rejestru organizacje te uzyskują osobowość prawną.
Samorząd zawodowy możemy podzielić na cztery naczelne grupy:
- rolników,
- zawody medyczne,
- zawody prawnicze,
- pozostałe zawody.

*Didi*

Wszystkie odpowiedzi z I i II grupy:)
Tylko mógłby ktoś to jeszcze na ściągę przerobić

*Didi*

[link widoczny dla zalogowanych]

*Didi*

dobranoc:)